werk dat vroeger leuk was, is één grote worsteling. met vandaag (en vaker), matig resultaat.
briefje en foldertje schrijven, vroeger een paar uur, nu een drama in vijftien bedrijven.
praten met M. is ineens ook waanzinnig ingewikkeld. afstemmen wat we met eten doen lijkt wel een EU debat. totaal langs elkaar heen, irritaties en het leidt nergens toe.
weekend plannen? kansloze missie. ik krijg meer grip op de relativiteitstheorie dan op mijn zondag.
zelfs slapen is zo langzamerhand een opgave.
1 opmerking:
Jakkes jakkes jakkes, weet niet wat je te adviseren! Niets plannen, laat M maar beslissen wat te eten of wat te doen waar.
En kom eens langs als je naar je coach bent geweest. Als je zin hebt. Op dat moment. Als je dan honger hebt. Of wilt babbelen. Of nix doen.
Niet streng zijn voor jezelf. Niet boos worden op jezelf. Alles geweldig goed en snel doen is natuurlijk praktisch, maar het zit er nu niet in. Ooit ooit ooit komt het weer goed. Ik hoop/duim/bid (nou ja, dat dan weer niet) voor je dat het niet te lang duurt!
Knuffel van je slechtste raadgeefster...
Een reactie posten