in verband met de nieuwe ivf-poging en ook omdat ik even wil bijkomen van al die curator-shit en omdat ik zin heb om even te lummelen, ga ik pas na koninginnedag solliciteren.
ik ga ook proberen me er niet schuldig over te voelen. en me vooral niet afvragen of ik hierdoor die ene gouden kans niet mis. maar ik weet niet of dat lukt.
maandag 30 maart 2009
woensdag 25 maart 2009
dingen die je beter kunt laten met een burnout #8
ik weet niet of ik technisch gezien nog een burnout heb. misschien ben ik zelfs niet eens meer aan het revalideren. ik weet wel dat ik echt helemaal geen zin heb om te gaan solliciteren. leuren om afspraken, bleh. heb zelfs geen zin om mijn map bij te werken. moet wel, want in de reclame ga je natuurlijk niet met een gewoon cv op pad, je moet je beste werk laten zien. waarvan de helft nog aan de muur hing op de zaak. chef gaten-met-gaten-vuller V. heeft ze eraf gehaald, als het goed is.
ben benieuwd wanneer (of) ik ze ooit krijg. trouwens ook wanneer ik die declaratie krijg die nog in het postvakje van de administratie lag en die ik nu bij UWV mag indienen. de andere openstaande (slechts 500 euri) ligt bij de curator. over een jaar krijg ik daar misschien iets van terug. maar misschien ook niet. want ja, het salaris van de curator moet er eerst af, zoals hij me zo fijntjes mailde. als curator kom je volgens mij niet in de hemel.
maar goed, daar had ik het niet over. solliciteren, je kwetsbaar opstellen, jezelf verkopen, en daar geen zin in hebben, daar ging dit over. zit me zelfs af te vragen of ik uberhaupt wel in dit vak wil blijven. ik bedoel, ik vind schrijven leuk, ik vind concepten bedenken leuk, maar ik ben ook erg moe de druk en van alle moeite die het kost om een idee overeind te houden.
het duurt me te lang, ik moet teveel discussieren, mensen proberen te overtuigen van iets dat ik vind dat ze allang zelf hadden moeten zien. daar word ik niet vrolijk van en ook niet leuker. maar ja, wat dan he. en misschien denk ik dit alleen maar omdat ik niet wil gaan solliciteren bij mensen waar ik ontzag voor heb. wie is toch die vrouw die in mijn hoofd woont?
ben benieuwd wanneer (of) ik ze ooit krijg. trouwens ook wanneer ik die declaratie krijg die nog in het postvakje van de administratie lag en die ik nu bij UWV mag indienen. de andere openstaande (slechts 500 euri) ligt bij de curator. over een jaar krijg ik daar misschien iets van terug. maar misschien ook niet. want ja, het salaris van de curator moet er eerst af, zoals hij me zo fijntjes mailde. als curator kom je volgens mij niet in de hemel.
maar goed, daar had ik het niet over. solliciteren, je kwetsbaar opstellen, jezelf verkopen, en daar geen zin in hebben, daar ging dit over. zit me zelfs af te vragen of ik uberhaupt wel in dit vak wil blijven. ik bedoel, ik vind schrijven leuk, ik vind concepten bedenken leuk, maar ik ben ook erg moe de druk en van alle moeite die het kost om een idee overeind te houden.
het duurt me te lang, ik moet teveel discussieren, mensen proberen te overtuigen van iets dat ik vind dat ze allang zelf hadden moeten zien. daar word ik niet vrolijk van en ook niet leuker. maar ja, wat dan he. en misschien denk ik dit alleen maar omdat ik niet wil gaan solliciteren bij mensen waar ik ontzag voor heb. wie is toch die vrouw die in mijn hoofd woont?
dinsdag 24 maart 2009
moeders
gisteren begrafenis van 'het lieve moesje' van vriendin (en bloglezeres) M.
wat een mooie, positieve dienst over de liefde. en och jee, wat een verdriet vanuit die liefde. het was zo mooi, zo goed en nu is het voorbij, zulk verdriet. je kon het haast aanraken.
het deed me denken aan de begrafenis van oma. dat verdriet dan, want de dienst voor haar was een gereformeerd drama van de ergste soort. ik denk dat ze dit wel mooi zou hebben gevonden. heb haar daar in die kerk dan ook heel erg zitten missen. en realiseerde me tegelijkertijd dat ik het overlijden van mijn moeder waarschijnlijk nooit zo erg zal vinden als dat van mijn oma, of M. dat van haar moeder. gewoon omdat mijn moeder geen aardig mens is. teveel met haar eigen onzekerheid bezig, denk ik. bijhouden of ze wel genoeg krijgt. en genoeg doet, daar moet ik ook eerlijk in zijn, ze doet ook veel. maar ik houd toch vaak het gevoel dat dat is omdat het moet. en ik ben heel erg bang dat ik hetzelfde word. ben.
wat een mooie, positieve dienst over de liefde. en och jee, wat een verdriet vanuit die liefde. het was zo mooi, zo goed en nu is het voorbij, zulk verdriet. je kon het haast aanraken.
het deed me denken aan de begrafenis van oma. dat verdriet dan, want de dienst voor haar was een gereformeerd drama van de ergste soort. ik denk dat ze dit wel mooi zou hebben gevonden. heb haar daar in die kerk dan ook heel erg zitten missen. en realiseerde me tegelijkertijd dat ik het overlijden van mijn moeder waarschijnlijk nooit zo erg zal vinden als dat van mijn oma, of M. dat van haar moeder. gewoon omdat mijn moeder geen aardig mens is. teveel met haar eigen onzekerheid bezig, denk ik. bijhouden of ze wel genoeg krijgt. en genoeg doet, daar moet ik ook eerlijk in zijn, ze doet ook veel. maar ik houd toch vaak het gevoel dat dat is omdat het moet. en ik ben heel erg bang dat ik hetzelfde word. ben.
donderdag 19 maart 2009
tekstschrijvers weinig gezocht, maar hard nodig
gezien op werk.nl, mijn nieuwe favo site...
Mond op mond reclame? Ik dacht dat dat tegelijk met snuivende en zuipende reclamediva's was uitgestorven. Hoewel ik het voor TicTac dan wel weer een buitengewoon strakke promotieactie zou vinden.
Het werk
Werkzaamheden bestaat uit: flyere, mond op mond reclame, deur aan deur verkoop, klanten aan spreken in centrums, en bedrijven benaderen. tevens zijn we op zoek naar teamleiders.
Mond op mond reclame? Ik dacht dat dat tegelijk met snuivende en zuipende reclamediva's was uitgestorven. Hoewel ik het voor TicTac dan wel weer een buitengewoon strakke promotieactie zou vinden.
maandag 16 maart 2009
snap jij dat nou?
En dan krijg ik dit terug. Na een heel lauw telefoontje. Waarin ik heel slecht uit mijn woorden kwam, de helft niet gezegd heb. Maar dat is misschien ook maar goed.
Dat toontje! Dat sneue adviesje over die reiskosten, alsof ik niet al lang heb uitgezocht wat ik daarvoor kan rekenen. Ohohoh zeg, dat is toch wel een enorm risico dat ik neem, door 6 cent de kilometer bij mijn inkomsten te tellen. Alsof ik zelf mijn inkomstenaangifte niet kan doen. Kan ik heus wel. Ik heb er alleen geen zin in ;)
En dan hoor ik ook nog dat een ander bureau zich er tussen heeft gewrikt en ook aan het bieden is. De creatief directeur belde me om te vragen of ik, in geval dat lukt, interesse heb om bij hen aan de slag te gaan. En natuurlijk om mij info over het bod van V. te ontfutselen. Maar daar ga ik niet aan beginnen, zit ik er weer midden in. Die jongen wist me trouwens wel te vertellen dat V. met zijn huis garant staat voor 150.000 banklening. Hij heeft echt geen cent te makken dus. En maar spenden.
Ha Banzi,
Jammer, ik had veel vertrouwen in onze samenwerking. Ik wens je veel succes en ik hoop dat we op zzp-basis met elkaar kunnen blijven werken. Factureren per week op nacalculatiebasis is goed, maar geef tussentijds snel aan wanneer en hoe een project meer uren kost dan wij beiden verwachtten, omdat ik mijn begroting niet op ‘uurtje factuurtje’ had gebaseerd maar als bureau-totaalproject. Reiskosten worden door de belastingdienst gemaximeerd op 0,19 per km, alles daarboven moet je als inkomen opgeven. (Ik doe niet moeilijk over die 0,06 verschil maar het risico ligt bij jou.)
Leuk om je morgen weer te zien.
Groeten
V.
Dat toontje! Dat sneue adviesje over die reiskosten, alsof ik niet al lang heb uitgezocht wat ik daarvoor kan rekenen. Ohohoh zeg, dat is toch wel een enorm risico dat ik neem, door 6 cent de kilometer bij mijn inkomsten te tellen. Alsof ik zelf mijn inkomstenaangifte niet kan doen. Kan ik heus wel. Ik heb er alleen geen zin in ;)
En dan hoor ik ook nog dat een ander bureau zich er tussen heeft gewrikt en ook aan het bieden is. De creatief directeur belde me om te vragen of ik, in geval dat lukt, interesse heb om bij hen aan de slag te gaan. En natuurlijk om mij info over het bod van V. te ontfutselen. Maar daar ga ik niet aan beginnen, zit ik er weer midden in. Die jongen wist me trouwens wel te vertellen dat V. met zijn huis garant staat voor 150.000 banklening. Hij heeft echt geen cent te makken dus. En maar spenden.
klaar mee
het was even stil. wintersport (heerlijk) en toestanden met curator, uwv, V. (hel) kwamen de berichtgeving niet ten goede, zeg maar.
had bij de curator een bod gedaan op de goodwill en lopende projecten, dat was al een avontuur op zich. ga nu echt op debating/onderhandelingscursus! zelden zo gepiepeld als door die vent. gelukkig Pa Banzi op de achtergrond, met wijze raad en geruststellend gebrom.
ik mocht niet meer bieden dan 5 mille, had ik natuurlijk per ongeluk toch gedaan, nog net weer teruggedraaid per mail, chaos compleet. waarop de curator V. gaat zitten bespelen en wat doet die slappe lul vervolgens? die biedt 15 duizend. op afbetaling! en de curator accepteert dat.
maar ik niet. ik ga niet weer toekijken hoe het ene gat met het andere gevuld wordt, zonder dat ik daar zeggenschap over heb. en zonder dat V. zijn fouten inziet. volgens hem komt het nog steeds allemaal doordat ik ziek ben geweest en niet meer met I. wilde werken. en helemaal niet door het feit dat hij maar geld bleef uitgeven wat nog niet verdiend was. of doordat we niet verzekerd waren tegen arbeidsongeschiktheid. of doordat hij overal gouden kansen zag, die uiteindelijk altijd van blik bleken.
nou ja, mijn mening mag duidelijk zijn. en die heb ik hem gemaild. met met veel moeite. want iets vinden is 1 ding, iets zeggen is echt iets heel anders. voor mij althans. maar het is gelukt, geloof ik. lees maar: (en lach maar, om dat sadomasochistische mokkel dat binnenkort weer voor minimaal 1600 euro het schip in gaat. ik weet dat hij me niet gaat betalen, maar ik vind toch dat ik dit moet doen. als iemand me kan uitleggen waarom, heel graag.)
had bij de curator een bod gedaan op de goodwill en lopende projecten, dat was al een avontuur op zich. ga nu echt op debating/onderhandelingscursus! zelden zo gepiepeld als door die vent. gelukkig Pa Banzi op de achtergrond, met wijze raad en geruststellend gebrom.
ik mocht niet meer bieden dan 5 mille, had ik natuurlijk per ongeluk toch gedaan, nog net weer teruggedraaid per mail, chaos compleet. waarop de curator V. gaat zitten bespelen en wat doet die slappe lul vervolgens? die biedt 15 duizend. op afbetaling! en de curator accepteert dat.
maar ik niet. ik ga niet weer toekijken hoe het ene gat met het andere gevuld wordt, zonder dat ik daar zeggenschap over heb. en zonder dat V. zijn fouten inziet. volgens hem komt het nog steeds allemaal doordat ik ziek ben geweest en niet meer met I. wilde werken. en helemaal niet door het feit dat hij maar geld bleef uitgeven wat nog niet verdiend was. of doordat we niet verzekerd waren tegen arbeidsongeschiktheid. of doordat hij overal gouden kansen zag, die uiteindelijk altijd van blik bleken.
nou ja, mijn mening mag duidelijk zijn. en die heb ik hem gemaild. met met veel moeite. want iets vinden is 1 ding, iets zeggen is echt iets heel anders. voor mij althans. maar het is gelukt, geloof ik. lees maar: (en lach maar, om dat sadomasochistische mokkel dat binnenkort weer voor minimaal 1600 euro het schip in gaat. ik weet dat hij me niet gaat betalen, maar ik vind toch dat ik dit moet doen. als iemand me kan uitleggen waarom, heel graag.)
Hoi V.,
Voor ik je straks spreek, even mijn visie op onze samenwerking. Je hebt me overboden, dat betekent dat ik geen partij meer ben in de doorstart. Dat wil ik ook niet meer zijn op deze manier. Ik ben het niet eens met de gang van zaken, heb er geen vertrouwen in en ook geen zin. Ik ga dus een uitkering aanvragen en elders solliciteren. Wel blijf ik deels als ZZP'er werken, en op die manier wil ik je ook helpen bij het afhandelen van de lopende projecten.
Voor Klant X heb ik nog 20 uur nodig, inclusief 1 kleine correctieronde. Elke vrijdag stuur ik je een factuur van de gemaakte uren van die week. Het uurtarief dat ik je zal berekenen is 80 euro ex BTW. Bij betaling binnen twee weken krijg je 10% korting op het uurtarief, dat wordt dan dus 72 euro. Voor Klant Y kan ik de uren nog niet inschatten. Wat mij betreft doen we die ook per week op nacalculatie. Reiskosten bereken ik ook door, namelijk 0,25 ct/km, reisuren dan weer niet.
Als ik niks van je hoor ga ik vanmiddag maximaal 4 uur met Klant X aan de slag. Wel wil ik graag weten of je me morgen nog bij J. verwacht.
Groeten,
Banzi
dinsdag 3 maart 2009
failliet
de tent is failliet.
ben aan het nadenken over een doorstart met V., drukdrukdruk.
ben ook aan het nadenken of ik dit eigenlijk wel wil. de curator wil de hoofdprijs (= meer dan ik zo heb liggen), V. heeft geen geld, maar loopt wel alweer met allerlei rooskleurige excelsheets te strooien. en dan zeggen dat ik het niet begrijp. 'nee, het gaat niet om wat je op een project verdient, het gaat om het bruto bureauinkomen... '
ja, en de salarissen dan? en de huur? en wtf nog meer? dankzij meneer de wonderboekhouder staat de tent voor 3 ton in het rood. moet ik daar mee in zee? dilemma's, dilemma's.
p.s. als iemand nog een halve ton heeft liggen...
ben aan het nadenken over een doorstart met V., drukdrukdruk.
ben ook aan het nadenken of ik dit eigenlijk wel wil. de curator wil de hoofdprijs (= meer dan ik zo heb liggen), V. heeft geen geld, maar loopt wel alweer met allerlei rooskleurige excelsheets te strooien. en dan zeggen dat ik het niet begrijp. 'nee, het gaat niet om wat je op een project verdient, het gaat om het bruto bureauinkomen... '
ja, en de salarissen dan? en de huur? en wtf nog meer? dankzij meneer de wonderboekhouder staat de tent voor 3 ton in het rood. moet ik daar mee in zee? dilemma's, dilemma's.
p.s. als iemand nog een halve ton heeft liggen...
zondag 1 maart 2009
op schema
ben ik normaal zo ongeveer altijd met alles te laat, gister ben ik toch maar mooi ongesteld geworden. precies op tijd. fijn om te weten dat alles het nog doet, ook zonder hormonen. die kan ik sowieso missen als kiespijn, ik word (werd? het gaat in elk geval iets beter) gek van mezelf. M. ook, maar die kan tenminste nog weglopen. ik zit de hele dag met mezelf opgescheept. dat klinkt een beetje schizofreen en zo voelt het eigenlijk ook. ik hoor mezelf soms dingen zeggen, merk dat ik op een manier reageer die helemaal nieuw is. alsof ik iemand anders ben, maar de oude ik bestaat ook nog steeds, ergens in mijn lichaam en slaat alles met verbazing (en irritatie) gade. koekoek!
violator3/flickr.com
Abonneren op:
Posts (Atom)
