op schema

ben ik normaal zo ongeveer altijd met alles te laat, gister ben ik toch maar mooi ongesteld geworden. precies op tijd. fijn om te weten dat alles het nog doet, ook zonder hormonen. die kan ik sowieso missen als kiespijn, ik word (werd? het gaat in elk geval iets beter) gek van mezelf. M. ook, maar die kan tenminste nog weglopen. ik zit de hele dag met mezelf opgescheept. dat klinkt een beetje schizofreen en zo voelt het eigenlijk ook. ik hoor mezelf soms dingen zeggen, merk dat ik op een manier reageer die helemaal nieuw is. alsof ik iemand anders ben, maar de oude ik bestaat ook nog steeds, ergens in mijn lichaam en slaat alles met verbazing (en irritatie) gade. koekoek!

violator3/flickr.com