Z'n gangetje

De kinderkamer is af, helemaal nu. zelfs het laatste kastje hangt, we hebben een MaxiCosi (voor de prijs van een vierzitter bij de Seats & Sofa's) en het geheel is goedgekeurd door de kraamzorg. nu alleen nog een boekje zoeken met nuttige tips qua bed opmaken, in bad doen en dat soort reut en ik durf het bijna aan allemaal.

gisteren ook voor het eerst met die lap zeil onder mijn kont geslapen. daar ga ik vanavond iets anders op verzinnen, mijn god, wat afschuwelijk is dat! kraken, kreukelen, zweten, jesses. had toch al niet zo'n goeie dag. geen reden, maar zat mezelf gewoon in de weg. en lag mezelf in de weg, en stond mezelf in de weg, fietste mezelf zelfs in de weg. niet zo goed geslapen misschien. of een hormonale oprisping, dat kan ook. vandaag gaat het beter, even bij pa & moe langsgereden voor koffie en nog wat geld dat ik nog te goed had, daar knapt een mens van op.

verder moet ik ook niet zeuren hoor, alles gaat super. ik voel me meestal goed en mijn conditie is ook prima. woensdag zelfs de hele dag lesgegeven en met windkracht 8 vier keer de brug overgefietst, waarvan de laatste twee keer van en naar de sportschool. auto was bij de garage namelijk, was ik even vergeten. maar dus toch gegaan en volop meegehupst. sterker nog, als bolste van het stel kan ik nog steeds goed meekomen. wat wel weer extra sneu was voor die iets te dikke bekkenbodemtherapiestagiaire die ook een lesje mee moest doen en na vijf minuten al buiten adem was.

voorbereiden op het zwangerschapsverlof is aan de ene kant leuk, aan de andere kant lastig. juist nu komen er allerlei leuke en financieel interessante klussen voorbij natuurlijk, waartegen ik dus nee moet zeggen. ben ik niet zo goed in. en in delegeren eigenlijk ook niet, dus dat wringt. net als het niet weten wat er gaat gebeuren, hoe ik me straks voel, hoe ik tegen werk aankijk, wat ik ga doen... zag op tv weer iemand die een B&B ging beginnen, zat ik me meteen weer af te vragen of ik dat kon combineren met schrijven vanuit huis en of ik dat dan misschien wilde. en waar dan, want daar zijn we ook nog steeds niet uit. ik zwalk tussen den bosch e.o., het gooi, leiden en haarlem. M. zegt dat hij het niet weet, maar wil volgens mij stiekem naar den haag. het zal dus nog wel even duren voor we gaan verhuizen. aan de andere kant: heb ik tenminste nog even tijd om de deurposten te verven.