nee, echt niet.
vanmiddag sneeuwpop gebouwd met de buurkindjes, gisteren feestje, morgen ook wat dingetjes. plastic lap vervangen door picknick-kleed dat vocht tegenhoudt, maar godzijdank niet kraakt. M. werkt aan zijn plan, moet er morgen echt naar vragen. hij is wel aanzienlijk opgefleurd nou hij tot maart niet meer naar zijn werk hoeft, dat scheelt echt al de helft. ik wou dat ze hem eindelijk eens ontsloegen bij die ballentent, dan had hij tijd, geld en reden om eens uit te zoeken wat hij met zijn leven wilde.
over mijn leven: ik kan me nog steeds niet voorstellen dat we straks een echt kind hebben. kan me zelfs soms niet voorstellen dat ik dat echt wilde. zullen de zenuwen wel zijn, maar maak me soms zorgen dat het dat niet is en dat ik er nu - rijkelijk laat - achterkom dat ik eigenlijk helemaal geen kind wil. dat ik het niet kan, dat hele moederen, dat dacht ik natuurlijk al. heb al naar hulpboeken zitten zoeken, maar tot op heden nog niet echt iets gevonden waar zowel instaat hoe je een wieg opmaakt als hoe je van je kind moet houden. of het in elk geval zelfvertrouwen en veiligheid mee kunt geven, want dat houden van lukt me misschien wel, ondanks mijn nogal gevoelsarme achtergrond.
morgen maar even naar die grote boekhandel in de stad.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Ben je gek, dat moederen gaat echt wel vanzelf. Het badderen, verschonen en bedje opmaken leren ze je in no-time, daar heb je kraamzorg voor.
Het is heel normaal dat je denkt: is dit nu echt wat ik wil. Ik bedacht soms ook in paniek dat ik met een kind wel erg gebonden zou zijn. Maar het is maar net wat je er zelf van maakt!
Met M komt het ook vast wel goed. Houd de moed erin!
Ik was graag de babykamer nog komen bekijken, voordat ie bewoond zou gaan worden. Maar door familieperikelen lukt het allemaal niet. Maar ik denk heus wel aan je hoor!
Groeten van Santa Claus
Een reactie posten