nou, woensdag geen kind hoor. wel veel gel en gewroet en dus de hele handel weer op slot. ik ben niet zo van de gepruts aan de muts, dat blijkt. donderdag wat gerommel,'s nachts 4 centimeter ontsluiting en dus werden de vliezen gebroken. lang verhaal kort: nog wazig van de morfine, verplicht liggen, pijnpijnpijn, echt verboden te lopen, dan maar ruggenprik, koorts, 9 centimeter, persen, vrijdag 15 januari om 13.42 geboren: onze dochter Billie, 3235 gram en kerngezond.
eerste dagen waren fijn (maar onwerkelijk), toen een paar helse nachten, paniek, angst voor depressie, huilen, gedoe. inmiddels een redelijk schema. maar nog steeds enorm onzeker en vaak angstig. en een raar syndroom aan mijn tiet, waarbij de tepel wit wegtrekt. au!!!!! voeden doet na wat hulp niet echt meer zeer, dus we gaan de goede kant op. vind het ook echt wel leuk, vaak. alleen die roze wolk, kan iemand die nog even langssturen?
1 opmerking:
Aaagh, wat een kleine beentjes!
Je snapt wel dat Billie je de plaatsing van deze blote foto niet in dank zal afnemen als ze een paar jaar ouder is.
Die roze wolk komt nog wel, als ze gaat studeren of zo...
Een reactie posten