en dan zit ik het allemaal wel quasi rationeel op een rijtje te zetten, maar ondertussen ben ik waanzinnig kwaad. op mezelf. ik schijt ervan dat ik denk dat ik het niet kan, ik haat het dat ik het nu ook echt niet kan, dat ik niet kan beslissen, dat ik me uberhaupt in deze kutsituatie heb gemanouvreerd... alles.
en dat ik vanavond weeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer niet op tijd in bed lig.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten