motief

en waarom zit ik nou eigenlijk al die emotiecirkels en motievenlijstjes te maken? natuurlijk deels om wat zakelijke dingen te vermijden waar ik tegen opzie. tegenopzie. tegen op zie. tegenop zie. whatever.
(10 minuten gezocht naar een manier om deze woorden doorgestreept op het scherm te laten verschijnen, dus die theorie klopt wel.)

maar ook om orde te creëren. omdat ik onzeker ben. omdat ik me op het moment nergens echt veilig voel. er verandert te veel, mijn plaats is onduidelijk, ik voel me niet gewaardeerd, niet welkom, ik weet niet waar het heengaat. heb het gevoel dat ik op alles voorbereid moet zijn. dat is misschien iets teveel.

al wordt januari wel een soort D-maand, voor mijn gevoel. dan ben ik ten eerste bijna een jaar ziek/herstellende. lijkt me lang zat. maar dan gaat ook de beslissing vallen qua werk. hoe gaat het met de zaak, wil ik nog met de zaak, wil de zaak met mij? en dan is er nog een redelijke kans dat ik dan zwanger ben (of weet dat ik het nooit ga worden).

dus wat doen we dan nu met het huis? verhuizen, niet verhuizen, lekker met M. meetreuzelen? in januari nog eens verder kijken? klinkt logisch, maar dan bungel ik nu. en ik ben niet zo'n beste bungelaar.

beter schema

het getob is over. althans wat de emoties betreft. dit zou 'm moeten zijn. is alleen nog de vraag hoe ik er een enquete van maak. en of ik die ga gebruiken. en of dat dan helpt.
waarom wil ik eigenlijk zo graag in contact komen met mijn emoties? (en waarom klink ik ineens net als mijn casemanager?) ik bedoel, ik heb het toch altijd gezellig gehad met de automatische piloot? tot 'ie me liet crashen dan. maar was dat niet met een software update te verhelpen geweest, in plaats van dit maanden durende gedoe?

nu al in de war

ja shit, valt zenuwachtig nou onder angstig of onder gespannen?
of moet het een extra categorie worden? net als ontspannen eigenlijk.
en schemastress...

waarom je iets doet

nou, dat dashboard-dingetje is (al is het een beetje houtje-touwtje) gelukt. zie hiernaast. nu nog een heel groot kruisjesschema maken met de basismotieven. zou ze eigenlijk uit mijn hoofd moeten leren, maar dat is net weer iets dat je beter niet kunt proberen met een burnout. het idee erachter is globaal dat je er achter komt waarom je iets doet. of eigenlijk dat ik er eindelijk eens achterkom waarom ik iets doe. geen idee of het werkt.

Ik handel uit/voor:
Nieuwsgierigheid, de wens om te leren
Voeding, de wens om te eten
Eer (moraliteit), de wens om je te gedragen in overeenkomst met de gedragsregels
Angst voor afwijzing of sociale angst
Seks, de wens naar seksueel gedrag en fantasieën
Fysieke oefening, wens naar fysieke activiteit
Orde, wens naar een mate van georganiseerd dagelijks leven
Onafhankelijkheid, wens om zelf beslissingen te nemen.
Wraak, wens om terug te slaan als je wordt aangevallen
Sociaal contact, wens om in het gezelschap van anderen te zijn.
Familie, wens om tijd te besteden met de eigen familie
Sociale prestige, wens naar prestige en positieve aandacht
Pijnmijdend gedrag, aversie voor pijn en angst
Burgerschap, wens naar maatschappelijke service en sociale gerechtigheid
Macht, wens om mensen te beïnvloeden.

maar eigenlijk

was ik van plan om hier in het openbaar te gaan oefenen op een brief aan M. want er moet iets gebeuren, ik moet iets zeggen, iets doen. moeilijk! ben natuurlijk niet zo'n held. elke keer als ik me er toe kan zetten om ruzie te maken (M. wil meestal wel), sta ik met zweetplekken tot mijn knieen. en een kapotgebeten onderlip omdat ik NIET WIL GAAN JANKEN.

dan is een brief een betere optie. M. leest hem toch niet hier. hoewel het me wel stoort dat hij dit blog niet leest, komt het nu dus even goed uit. maar wat schrijf ik dan? heb me even ingelezen in de belangrijkst stappen voor assertiviteit:

-------------------------------------------------------------------------------------
• Wees duidelijk…
Pak eerst het gedrag aan; het (therapeutische)werk komt later. (okee, dit gaat misschien wat ver) Gebruik eenvoudige en klare taal. Vermijd dubbelzinnigheid.

• Wees direct…
Niet rond de pot staan draaien, maar zeg waar het op staat. (huuuuuuu)

• Wees specifiek…
Spreek over één bepaald conflict, situatie. Benoem het gedrag
dat wordt gespeeld en wilt doen veranderen. (deze snap ik ook niet. ik denk dat ze 'het gedrag dat speelt' bedoelen)

• Wees exact…
Korte zinnen gebruiken, indien nodig herhalen. (Korte zinnen gebruiken, indien nodig herhalen.)

• Wees positief…
Tracht aan elke boodschap een positieve connotatie te geven. Tracht de ander ook een alternatief aan te bieden om zijn/haar kwaadheid te uiten. (hier, sla de kat maar...)

• Wees zelfverzekerd…
Houd uzelf voor dat u de situatie aankunt. Tracht positief te blijven denken. (vind ik nu al moeilijk)

• Houd uw gevoelens in de hand…
Bespreek uw gevoelens met iemand voor u een moeilijk gesprek ingaat.
Regel tijdens het gesprek de ademhaling om uw zelfbeheersing te kunnen bewaren.
Neem na het gesprek even de tijd om te herstellen; ga een eindje wandelen, neem even pauze. Zorg goed voor uzelf. Bespreek ook na het gesprek emoties met een ander. (bij deze dus)
-------------------------------------------------------------------------------------

is het duidelijk dat ik hier erg tegenopzie? gelukkig moet ik nu weg...

voelt u wel?

het gaat niet lekker met M.
met hem niet en met ons niet.
en daardoor ook met mij niet.

ik ben nogal stemmingsgevoelig. en dan is er nog het ingesleten reflex van Banzi-bashing. gezeik op mijn werk? ik ben een slechte directeur. afgezegde afspraak? ik ben een saaie trut. ik ben dom, ik ben dik, ik ben lelijk, ik ben onaardig, slap, onattent, egoistisch, contactgestoord, onderontwikkeld, you name it.

daar wordt een mens niet gelukkig van. weet ik heus wel. misschien moet ik zo'n zeurarmbandje, maar dan anders. dat je dat elke keer als je wat kloterigs over jezelf denkt, aan je andere arm doet. word je daar weer gek van.

maar wat ik vrijdag zat te bedenken dat wel handig zou zijn is een regelmatige gevoels-poll voor mezelf. dat er elke 15 minuten zo'n schermpje oppopt, dat pas weggaat als je je gevoel op dat moment hebt aangeklikt. woede, angst, verdriet, vreugde... klikt u maar! en dat je dan aan het eind van de week een fijne grafiek krijgt van wat er in je omgaat. zou dat niet handig zijn?

terugval

na twee weken doen alsof het allemaal over was, blijkt het toch niet echt over te zijn. ik wil ook niet mijn kop in het zand steken, maar ik vind het moeilijk!

in de afgelopen weken zou ik opletten hoe ik me gedraag in situaties. is te vaag en te lastig. waar moet ik dan op letten? ik lette de hele dag al op mezelf. nogal kritisch ook. daar probeer ik nu juist mee op te houden en dan moet ik het dus toch weer gaan doen? en wat dan? ik wil niet weten wat ik doe, ik wil weten wat ik moet doen!

ik heb het wel geprobeerd hoor, een beetje. maar het is te abstract voor me. (lees: ik ben dom) wat is een situatie? alles is een situatie. hoe gedraag je je daarin? zijn er momenten dat je je niet gedraagt? dus ik moet de hele dag op alles letten. daar krijg ik een nogal heftige neiging van om me voor langere tijd op het toilet op te sluiten. oh nee, dat moet ik dan ook weer analyseren...




maar goed, of eigenlijk slecht, het gevolg van dit alles is dat ik helemaal niks gedaan heb. ik heb me gewoon weer ouderwets laten meedobberen op het leven. niet vooruit gekeken, geen verantwoordelijkheid genomen (hmm, dat is dan wel weer goed), niet nagedacht, me niets bewust afgevraagd en dus niets verbeterd.

ik zou ook een overzicht maken van wat ik tot mijn taken reken, maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar om er voor te gaan zitten alleen. in plaats daarvan ga ik uren zitten te doen over een werkje van een kwartier, zodat ik een hele dag kwijt ben aan niks. en dus ook niks leuks heb kunnen doen.

getver, ik doe precies wat ik M. verwijt. ga meteen wat anders doen!

was ik maar...

attent
slank
onbezorgd
dommer
slimmer
half surinaams
zwanger
25
analytisch
beschaafder
emotioneler
mezelf

allergisch 2

dat betekent trouwens ook dat ik regelmatig bulten krijg van mezelf.

allergisch

weer wat geleerd bij de coach: ik heb een allergie. niet alleen voor lavendel en wasverzachter, maar ook voor labbekakken. mensen die hun problemen niet aanpakken, maar ze afschuiven op anderen, hun kop in het zand steken (of in de drankenkast) of gewoon maar opgeven. daar krijg ik het zuur, bulten en acute benauwdheid van. allemaal tegelijk.

maar aangezien ik een net meisje ben (en ik er - terecht of onterecht - van overtuigd ben dat je anderen niet kunt veranderen), geef ik ze dus geen schop of weerwoord. nee, ik ga die problemen nog voor ze oplossen ook.
hier op de zaak hadden & hebben we toch wel een paar van die figuren zitten. sterker nog, ik ben getrouwd met iemand die af en toe ook verdacht veel kenmerken van een labbekak vertoont. en liever-geen-directeur V. is ook niet echt een aanpakker.

misschien had ik dus geen burnout, maar een allergische reactie op het bedrijf en sommige collega's. ga meteen de arbo bellen!

pfoe

de kogel is door 't kantongerecht - mijn ex-collega en blok aan het been I. heeft een schikking getroffen. aan de ene kant ben ik er erg blij mee, een slepende zaak komt tot een eind en dat valt ook nog eens heel positief uit voor het zakie. nog een paar maanden een fatsoenlijk bedrag overboeken en het is klaar.

aan de andere kant voel ik ook wel met haar mee. ze hoopte op de hoofdprijs, en die krijgt ze nu niet. in tegendeel. terwijl haar advocaat haar dat volgens mij wel had voorgehouden. dus al dat gezeik is voor haar voor niks geweest. lullig. al had ik het nog veel lulliger gevonden als zij wel een bak met geld had gekregen. want dan had ik al dat gezeik voor niks gehad.

en zo egoistisch ben ik dan ook weer wel.

slapjes

ook een overdenking waard - hoe flexibel wil je zijn? ben ik eigenlijk wel flexibel? stort ik me niet zomaar overal in?

deze mevrouw in elk geval wel. je kunt haar met je muis verplaatsen. reageer je maar lekker af!

dak eraf

geluksmoment op de A15.
120 kilometer per uur (nou ja, iets meer, maar je weet niet wie er meeleest.) met het dak open, geen file, lekker gegegeten, nieuwe opdracht op zak en nog twee dikke kinderknuffels op de koop toe.
dan lijken al die twijfels en onzekerheden even heel ver weg.

opgelucht

de kogel is door de kerk. althans voorlopig.
het wordt parttime werken en freelancen, allebei voor 20 uur in de week.
dat geeft rust, lekker. en financieel lukt het op deze manier ook.
zowel voor mij als voor de zaak.
nu dat uit de weg is kan ik verder met het herinrichten van mijn leven.
nog wel wat hobbels te nemen, waarover later meer.