de kogel is door 't kantongerecht - mijn ex-collega en blok aan het been I. heeft een schikking getroffen. aan de ene kant ben ik er erg blij mee, een slepende zaak komt tot een eind en dat valt ook nog eens heel positief uit voor het zakie. nog een paar maanden een fatsoenlijk bedrag overboeken en het is klaar.
aan de andere kant voel ik ook wel met haar mee. ze hoopte op de hoofdprijs, en die krijgt ze nu niet. in tegendeel. terwijl haar advocaat haar dat volgens mij wel had voorgehouden. dus al dat gezeik is voor haar voor niks geweest. lullig. al had ik het nog veel lulliger gevonden als zij wel een bak met geld had gekregen. want dan had ik al dat gezeik voor niks gehad.
en zo egoistisch ben ik dan ook weer wel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten