gebruiksaanwijzing

okee, hier is 'ie dan, de handleiding 'hoe om te gaan met mensen met een burnout'. speciaal voor mijn buurvrouw en (ex-)vriendin I. die nog steeds niet kan begrijpen dat het niet om haar gaat allemaal. en voor mijn collega's. en soms voor M.

1. geen schuldgevoel aanpraten.
ja, het is ook heel erg voor jou allemaal, want jij hebt een geknakte collega/partner/baas/zus/buurvrouw. alleen wil ik dat nu even niet horen. en ik wil er vooral niets aan doen. ik heb het al moeilijk genoeg met mezelf. oh, en die verwijten kun je ook beter voor je houden.
2. respecteer de grenzen.
grenzen liggen gevoelig. denk moslim met nagelschaartje in handbagage aan de amerikaanse grens. en niet aankomen met dat eeuwige 'je kunt het toch altijd vrágen'. dat kan dus niet. ik heb een burnout, het enige dat je me mag vragen is of ik wil dat je mijn nek nu masseert of toch liever straks.
3. nee, jij hebt het niet erger.
4. houd je oplossingen voor je.
macrobiotisch voer, elektroshocks, wandelen of wat je dan ook in de libelle hebt gelezen vorige week, ik hoef het niet. ik wil geen advies van mensen die er niet voor betaald worden. en begin in godsnaam niet met 'je moet gewoon...'. ik moet niks! en al helemaal niet gewoon.
5. vergeetachtig = niet grappig.
als ik er niet om kan lachen, kun jij het ook beter laten.
6. vergeetachtig = geen desinteresse.
okee, dan bén ik vergeten dat we een afspraak hadden of heb ik niet aan je verjaardag gedacht. ik vergeet ook mijn tandenborstel uit mijn mond te halen als ik naar bed ga. dus ga astemblieft niet gekwetst zitten zijn. als er iemand reden heeft om zich kut te voelen, ben ik dat.
7. wees pro-actief.
de kar is vrij hoor, welke vrijwilliger gaat hem trekken? ik in elk geval niet meer. dus collega's - graag eerst even zelf nadenken voordat je een klusje doorzet. en voor de rest: ik wil graag dingen doen, ik kan ze alleen niet bedenken, regelen of doen in mijn eentje. alle hulp is welkom. (mits je je aan de regels hierboven houdt)