lang en leeg

irritant is dat - weken uitgekeken naar vakantie, is het eenmaal zover is er niks aan. ja, bij mijn ouders was het best gezellig. bij mijn schoonzus ook, toen ik eenmaal ophield met proberen twee halve gesprekken te voeren en te volgen. en me neer had gelegd bij het lage conversatiepeil. wat natuurlijk bleef dalen, want iedereen zoop als een vis. ik niet, ik was de bob (lees: het haasje). M. wilde niet blijven slapen en was aan de beurt om te rijden.

maar moest er vandaag wel aan denken dat M. vooral heel veel dingen niet wil. wat hij wel wil blijft altijd vaag. en uit zijn daden blijkt het ook niet, zoveel doet hij namelijk niet. daardoor doe ik ook weinig. ik heb op het moment iemand nodig om me aan op te trekken, die met plannen komt, de kar trekt. M. doet dat niet. ligt er eerder dwars voor, zodat ik ook niet wegkan. al ben ik gistermorgen wel wezen skaten, alleen. ondanks het feit dat ik eigenlijk niet durfde. en daar weer zo kwaad over was dat ik bijna weer terug naar bed ging. maar zulke doorzichtige trucjes, daar trap zelfs ik niet in. mijn god, wat is het vermoeiend om met mij in een hoofd te wonen.