't is al weer twaalf uur. heb nog niks echt gedaan. kut.
M. is nog steeds ziek thuis en werkt me op de zenuwen. met zijn gerochel, waar ik toch al allergisch voor ben. maar vooral omdat ik nu mijn eigen tempo niet kan aanhouden en mijn eigen dingetjes niet kan doen.
zit ik even te bellen op de bank, wil hij het journaal zien. wil ik onder de douche, moet hij zijn tanden poetsen. moet ik wat printen, zit hij achter de computer. vlucht ik naar de keuken, loopt hij me daar weer in de weg.
samenwonen is soms echt irritant.
zeker met een grote man in een klein huis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten