en die was helemaal klote. nog minder, nog slomer, nog slechter. kut, kut, kut! ik had zo gehoopt (zeker voor M.) dat die 6 weken alcohol- en vetvrij zouden hebben geholpen. dat we in elk geval niet meer aan ICSI zouden hoeven denken, maar aan IVF of misschien zelfs 'gewoon' inseminatie. en nu is het tegendeel waar. van 2 miljoen naar 300.000, waar slaat dat op?!
stiekem hoopte ik ook dat goed nieuws M. zou doen inzien dat hij met zijn ongezonde levensstijl (en vooral drank) veel schade aanricht. en daar dus mee moet kappen. maar nu echt. ik ben na 10 jaar de beloftes (althans, het niet nakomen ervan) inmiddels zo zat, dat ik haast niets meer geloof van wat hij belooft.
dus toen ik gistermiddag thuiskwam en een leeg blikje bier in de prullenbak vond, terwijl M. maar een half uur was thuisgeweest om zich om te kleden voordat hij weer ging werken, werd ik helemaal gek. ik heb het lege blikje weer in de koelkast gezet, met een printje van deze pagina erbij. erbij geschreven dat ik vond dat hij die aa-lijn moest bellen, omdat ik denk dat hij een probleem heeft en dat ik heel veel van hem hou, en gelukkig met hem wil zijn, maar dat dat op deze manier niet kan. toen ben ik naar de yoga gegaan. ik heb me zelfs het grootste deel van les kunnen concentreren.
thuis werd het natuurlijk meteen ruzie. bleek dat het blikje op de fiets kapot was gegaan, en hij het thuis in de prullenbak had gegooid. okee, puntje. maar als je in je half uurtje pauze bier gaan halen omdat je bang bent dat je anders vanavond misschien te weinig hebt, heb je evengoed een probleem.
ook met mij. want ik ga niet langer mijn mond houden. ik heb er last van dat hij drinkt, dat hij zijn beloftes niet nakomt. ik wil een vent waar ik op kan bouwen, en dat kan zo niet. bovendien vind ik dat je dingen die je dwarszitten onder ogen moet zien en er iets aan moet doen, niet je kop in het zand steken. daarmee kom je nergens. (ja, australie misschien, als je maar diep genoeg steekt.)
vanmorgen hield 'ie nog even vol dat hij echt niet meeging naar het ziekenhuis, maar uiteindelijk zijn we samen gegaan. en hebben we elkaar daar aan dat bureau bij de dokter weer gevonden. daarna nog even in de koffiecorner zitten praten. we gaan afspraken maken over drankgebruik. vrijdag gaan we om de tafel. ik dacht zelf aan onze kat B. als dagvoorzitter. die kan best door voor relatietherapeut, als 'ie tenminste niet aan zijn kont gaat zitten likken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten