labbekakken, heb ik het eerder over gehad, daar ben ik dus allergisch voor. maar ik ben er ook met een getrouwd. wezenloos irritant! zoals net. want hij is al dagen alleen lichamelijk aanwezig, en dat wordt nu echt vervelend.
natuurlijk is het fijn om tegen iemand aan te kunnen kruipen in bed, maar als dat het enige was dan was ik wel met een kruik getrouwd. en natuurlijk zit hij slecht in zijn vel, mag hij ook eens een keer na een jaar gezeik met mij. echt, ik begrijp het volkomen en ik steun hem waar ik kan, luisteren, praten, masseren, regelen, maakt allemaal niet uit. MAAR DOE ER OOK ZELF WAT AAN! en 'vergeet' dus niet de hele week bedrijfsmaatschappelijk werk te bellen.
want dan houdt het met mijn geduld ook heel snel op. los van het feit dat ik gewoon niet begrijp dat je de hele avond kan zitten piekeren of een toekomstig kind misschien een mongooltje* wordt, maar de dag erna vergeet even bij je vrouw te informeren of er uberhaupt genoeg eicellen zijn om een kind mee te maken. dan wordt het namelijk ineens wel erg dat je me alleen naar het ziekenhuis laat gaan. en dan krijg je dus even de wind van voren.
* jaja, het heet syndroom van down en het zijn hele leuke kinderen. daarom moeten we er ook steeds de naam voor veranderen, omdat het zo'n positieve associatie heeft...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten