multitasking

zo langzamerhand duiken uit de modderige chaos van therapie, coaching, oefenen, vallen* en weer opstaan wat nieuwe leefregels op.

* beseffen dat je niet alles (alleen) kunt, en dat is niet erg.
* jezelf de moeite waard vinden.
* steeds 1 ding met aandacht doen.
* in het nu leven. (ergo: met je lijf en je gedachten op dezelfde plek zijn)
* gevoel waarnemen en benoemen.
* erkennen, verzachten en loslaten.
* niet alles zelf willen doen.
* ook eens voor jezelf zorgen.
* durven delegeren en durven delen.
* gewoon goed is soms ook goed genoeg.
soms is zelfs redelijk goed genoeg.
* motiverend communiceren, niet directief maar interactief.

op zich is dat goed, maar het toepassen ervan is nog lastig. voelt een beetje alsof je aan het koorddansen bent, terwijl je jongleert met 15 draaiende kettingzagen, je omzetbelasting uit probeert te rekenen en ook nog met je moeder belt - je vergeet altijd iets. en meestal met pijnlijke gevolgen. voornaamste slachtoffer: mijn mannetje M., toch al een gevoelig type. en op dit moment gezegend met tenen zo lang als de A4.

waar ik dus regelmatig op sta, want dan ben ik zo druk met motiverend communiceren (en analyseren, rationaliseren etc.) dat ik helemaal vergeet dat de situatie waar hij mijn mening over vraagt heel erg vervelend voor hem is. en dat 'ie misschien wel vooral steun wil. hoewel hij dat natuurlijk ook gewoon kan zeggen. (ben ik zelf ook zo lekker goed in.)