zeer productieve dag gehad, goed gewerkt en daarna een goed gesprek in het ziekenhuis. we gaan ervoor! ik ook, en helemaal, tot mijn eigen verbazing. was toch steeds bang dat ik het heel heel heel stiekum eigenlijk niet wilde en dat dat zwaar onderdrukte gevoel zou uitbarsten als we er echt voor gingen kiezen. heel die dokter onder...
maar goed, dat gebeurde dus niet. in tegendeel, ik werd er helemaal blij en giechelig van. ondanks de omgeving. ik krijg aan ziekenhuispersoneel inmiddels bijna net zo'n hekel als aan ziekenhuizen zelf. echt hoor, als je afstudeert als (gynaecologie-)verpleegkundige krijg je niet alleen een paar crocs en een roze broekpak, maar ook het adres van een kapper die dan iets praktisch/lolligs doet met je haar. loop je daar met je schizofrene kapsel en je rare oorbellen dingen als 'helaas pindakaas' en 'goeiemoggel' te zeggen tegen collega's die er (op de taillemaat na) hetzelfde uitzien.
dat dacht ik dus allemaal en ik bleef vrolijk. uitleg gehad, receptjes meegekregen, prikpen, gebruiksaanwijzing op DVD (hormonen, the movie), 14 nog in te vullen formulieren en een telefoonnummer om te bellen als ik ongesteld word - nog steeds blij. door de regen naar huis gefietst, no problemo. ik heb er zin an.
een dingetje alleen: hoe verkoop ik het op de zaak dat ik na maanden therapie eindelijk geen hysterische heks meer ben en dan hormonen ga spuiten waardoor ik weer een hysterische heks word?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten